Taktyki pi³karskie - Pomocnik defensywny

Defensywny pomocnik na przykładzie Makelele

Claude Makelele dla wielu stał się wzorem do naśladowania. Dla naszych rodzimych znawców piłkarstwa wręcz wzór pracowitości oraz boiskowej inteligencji. Jednak na czym konkretnie polega jego wielkość? Czego brakuje innym graczom grającym na tej pozycji aby stać się wysokiej klasy specjalistą?

Rozpocznijmy od ilustracji:

"Wydawać by się mogło, że gra na tej pozycji nie jest zbyt skomplikowana gdyż praktycznie nie atakujesz. Tak na prawdę nie trzeba nawet umieć dokładnie podawać ani atakować wślizgiem. Wystarczy umiejętność wyczucia miejsca jak i boiskowa mądrość"

Rola takiego gracza sprowadza się przede wszystkim do lokalizowania zagrożenia na boisku i jego neutralizacji. Bardzo wiele zależy od boiskowego zmysłu oraz dokładnych wytycznych przedmeczowych. Z rysunku wynika, że Francuz operuje przede wszystkim w środku boiska jak i również wspomaga również bocznych obrońców. Taki gracz to przede wszystkim skarb dla każdego trenera. Pat Levin pisze, że to właśnie dzięki niemu Lampard stał się graczem kompletnym. Łatanie dziur przez Makelele jest kluczem w ustawieniu defensywy Chelsea.

Wracając do umiejętności tego typu graczy. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na wydolność i przygotowanie kondycyjne. Właśnie to przygotowanie oraz umiejętność "czytania" gry sprawia, że przeciętny pomocnik staje się wyjątkowy. Do tej pory sądziło się, że dużo łatwiej jest wychować piłkarza o inklinacjach defensywnych niż ofensywnych. Nic bardziej mylnego. Liven pisze, że do Francuza można porównać Neila Lennona z Celticu czy Roy'a Keane'a z dawnych czasów Manchesteru United. Zapewne już niedługo takim graczem będzie Lassane Diarra, który pobiera nauki właśnie u Makelele. Kapitalne postępy robi Diarra z Lyonu. Przy tak szybkim tempie gry jak obecnie jak i również zagęszczaniu pola gry defensywni pomocnicy stanowią mózg całego ustawienia drużyny w defensywie. Najłatwiej jest wyobrazić sobie pewne rzeczy na przykładach. Zatem zauważmy, że każdy z wielkich zespołów szuka takich graczy i tylko bardzo nielicznym udaję się znaleźć odpowiednich. Najczęściej są to próby nieudane gdyż na najwyższym poziomie gra wygląda zupełnie inaczej niż na często średnim poziomie ligowym. Rekordy w nieporadności bije jak zwykle ostatnio Real Madryt z graczami typu Gravesen, Garcia czy Ramos. Nawet świecąca triumfy ostatnio Barcelona na tej pozycji wystawia mało zwrotnego i wolnego Edmilsona. Dziwi natomiast fakt, że hiszpańskie kluby zwlekają z transferem Senny z Villareal - gracze podobnego stylem gry właśnie do Makelele!Absurdem już było wystawienie na tej pozycji Alana Smitha. Ostatnio do formy zaczął wrać Gilberto Silva, ktory bardzo dobrze wypełnił lukę po Vieirze. W Polsce trudno znaleźć takich zawodników. Musimy cały czas oglądać w akcji Sobolewskiego, Radomskiego czy Lewandowskiego. Nam nawet trudno jest sie odnosić do najlepszych, trudno szukać jakichkolwiek porównań. W kolejnych artykułach postaramy się przybliżyć nieco sylwetki potencjalnych graczy oraz pokazać jaki rodzaj treningu byłby dla tego typu graczy odpowiedni.

Reasumując, patrząc na grę defensywnych pomocników należy zwrócić uwagę przede wszystkim na ich pracę na boisku. W jaki sposób asekurują swoich pomocników i obrońców. Czy potrafią tworzyć "figury geometryczne" (o co chodzi redaktorowi Borkowi postaramy się opisać przy kolejnej okazji). I przede wszystkim w jaki sposób poruszają sie na boisku tzn. czy mają momenty przestojów (np. Edmilson), czy zdarza im się popełnić straty w obrębie lini środkowej, jak potrafią zacieśniać pole gry. Pamiętajmy, że bardzo wiele można się nauczyć oglądając najlepszych. Akurat Ci gracze bardzo rzadko zostają zauważeni a część z nich zupełnie na wyrost. Starajmy się odróżniać graczy przeciętnych od wybitnych.